بر اساس اثرات باقيمانده تاريخي، استفاده بشر از چرم به حدود 700 سال پيش باز ميگردد اما در آن زمان استفاده از چرم بيشتر براي محاظت از خود بوده است تا براي زيبايي و مصارفي از اين دست. با گذر زمان استفاده بشر از چرم افزايش يافته و ابتدا با روش هاي نوين براي فراوري و آماده سازي چرم، امكان تغيير و نرم و لطيف آن فراهم شده است. اين امر خود باعث افزايش ميزان تقاضاي چرم شده است اما بايد در نظر داشت علاوه بر قيمت بالا و مشكل بودن دسترسي به چرم طبيعي مرغوب، دستيابي به چرم طبيعي، نيازمند كشتار حيوانات است كه براي تهيه چرم بايد پوست آنها را مورد استفاده قرار میداد. همچنين محدوديت هايي كه از جنبه تعداد حيوانات در دسترس، براي تهيه چرم وجود دارد، مخالفتهاي گروه هاي حمايت از حيوانات و آلودگي هاي حاصل از فرآوري چرم نيز از مواردي هستند كه استفاده از چرم طبيعي را با محدوديتهاي جدي مواجه نموده است. استفاده از چرم مصنوعي راه كار مناسبي براي صنايع مختلف براي بهره مندي از قابليت هاي چرم است در حالي كه اين محصول (چرم مصنوعي) در بردارنده محدوديت هاي ذكر شده براي چرم طبيعي نيست. حال اينكه انواع مختلفي از آن هم از نظر ظاهر و هم از نظر كارايي بسيار نزديك به چرم طبيعي است تا جايي كه تشخيص مصنوعي يا طبيعي بودن محصولات تهيه شده از چرم مصنوعي، براي اغلب مصرف كنند گان قابل تشخيص نيست.